دلتنگم،دلتنگ حسین ،آه حسین … حسین
این روزها کبوتر کوچک قلبم همراه قافله اسرا به هرسو پر می کشه این دل تنگم عقده ها دارد گوییا میل کربلا دارد
دلم مهجور مانده در غربت کربلا و اسرا ،بلبل جان عاشقم مظتر است ،هوای گلزار
نینوا را کرده آه حسین جان !
آری کربلا قربانگاه عشاق است وهر وجب از خاکش قصه ها وغصه ها دارد یا حسین
عشق کربلا دارم شوق دیدار نینوا دارم
وای بر روزی که دل زینب در کربلالرزید
وای بر روزی که کوفیان در کربلا مهمان
خود را لب تشنه کشتند.
آسمان وزمین نیز اندر ماتم حسین خون گریستند.
رقیه جان !ای گل باغ رسول از چه رو پزمرده ای بلبل گلزار حسین از چه رو خاموش گشته ای ،صورت چون ماه تو شدکبود از ضرب سیلی در قفای قافله می دویدی با آه وناله بابا حسین…باباحسین…
دنیا صراط آخرت است ودر آن هر کس با رشته حب به امام خویش بسته است ،عالم
همه در طواف عشق است ودایره دار این طواف حسین است .
صحرای بلا به وسعت تاریخ است وهنوز صدای هل من ناصر حسین به گوش می رسد
الرحیل الرحیل یاران شتاب کنید
اینک کبوتر دلم در این سفر آسمانی به کربلا رسیده آه کربلا کربلاکربلا…

رقیه نصیری طلبه پایه اول مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س)شهرستان سقز