چند بیتی های گریان
یالله…
* بسم رب الحسین ، بحق الحسین ، اشفع صدرالحسین ، بحق الحسین…
این سرآغاز شعرمن باشد
یتوکل بحق خدای حسین
کمترازآنم که بخواهم من
وصفی کنم ازمقام حسین
در حق فهم خود سخنی
تقدیم کنم به پیشگاه حسین قصه ی خلقت و عالم ما
داستان گندم وراندن ما
این افول آدم روی زمین
این رانده شدن از درگاه بی همتا
این ندامت آدم ازکرده ی خود
در مقابل ، کلام او به خدا
که توخود از دلم با خبری
می شود ازگناه من گذری
کلماتی خدا به او آموخت
ذکر پنج تن را به لبانش دوخت
رو به آسمان خدای احد
یا حمید و به حق محمد
منتظر ماندوهیچ نشنید
یاعالی و بحق علی را دید
رو به آسمان وخدای جلی
یا عالی و بحق علی
منتظرماند و گوش ، تیز ندا
تا مگربشنود سخنش الله
خواندفاطرالسماواتی
بحق فاطمه عنایاتی
روبه آسمان کردومنتظر ماند
دلش ناگه ذکر دیگرخواند
یا محسن وبحق حسن
رحم کن ، توبه ام بپسند
رو به آسمان کرد و دلش در تاب
بغض در گلو و چشم پر آب
آخرین ذکری که برایش ماند
با تمام وجود این را خواند
یا غیاث المستغیثی
بحق حسین حالم بین
تا که نام حسین را او برد
مهربخشش سریع به نامش خورد
بس برای بشر همین که خدا
به حسین بخشید آدم را سند هردو عالم الله
حک نمودند به اسم ثارالله…
* شاعر : وحیده زرین کلاه (رها90) *