به نام خدا

برتر:
چشم های خورشید
ارسال کننده: خانم ژیلا نظری از حوزه علمیه کوثر آباده
نظر داور: (وزن و قافیه صحیح است، نوآوری دارد، تخیل دارد، شعر نسبتن قوی است)
امتیاز: 18

شایسته تقدیر:
رگهای بی صدا
ارسال کننده: خانم ژیلا نظری از حوزه علمیه کوثر آباده
نظر داور: (شعر نسبتا روان است، اما مشکل وزن و قافیه دارد در برخی بیتها)
امتیاز: 12


شایسته تقدیر:
مولای سر بریده
ارسال کننده: زهرا پیربالایی از مدرسه علمیه فاطمیه جلفا
نظر داور: (کلیت شعر خوب است ، برخی جاها مشکل وزنی دارد . مضمون جدید و نوآوری ندارد)
امتیاز: 14

شایسته تقدیر:
بانوی صحرا
ارسال کننده: سامره قارداشی از مدرسه علمیه الزهرا محمود آباد
نظر داور: (برخی بیتها مشکل وزن و قافیه دارد، کلیت شعر خوب است، قالب شعر رعایت شده، مضمون سازی ندارد)
امتیاز: 15

دل ها قسی و مُهر به گوش و به چشم ها

شیطان زده است و نور خدا پشت ابرها

کشتند آنکه بود بر آنها پناهگاه

هنگام درد و رنج و نزولات از بلا

آن کو غیاث و مرشد و بخشنده یار بود

بر مستغیث و جاهل و افراد بی نوا

بی جرم کشته آل رسول خدای را

دشمن کنار آب ولی تشنه از جفا

جرمش همین که بوده علی را پسر که این

جوشیده از سقیفه و گردیده مبتلا

از داغ آسمان به چه سان گریه می نمود

خشکیده اشک و خون شده جاری از آن بکاء

شمشیر برای که به آن بوسه می نمود

جدش رسول حق ، بکشیدند از جفا

چون بنده و غلام شده مالک کسی

که آزاده بود و حال سرش گشته شد جدا

آری دوباره قصه ی مادر به کوچه ها

بی حرمتی و سیلی و آتش به خیمه ها

تسلیم محض بود و ندیده است جز جمال

زینب به کربلا و شد از آن قضا رضا

هر جا که آب دید بر آن گریه می نمود

زین العباد ؛ از غم طفلان کربلا

هر جا غذا و اطعمه ای دیده شد گریست

طفلان می آمدند به یادش زنینوا

چون دیده صد جفا و بلا کوفه تا به شام

قلب صبور او شده طومار دردها

از یاد کوفه ؛ هلهله هاشان میان راه

شد تیره روز روشنش از شام پربلا

باران سنگ بود به کوفه ز بام ها

آل حسین را به اسیری است مبتلا

تکذیب شد به دست عدو آیه های نور

چون عاقبت به مفسده کاری است مبتلا

مهدیه سادات محمودی-طلبه پایه چهارم

بسمه تعالی


توگمنامی
توگمنامی ومن دنبال کویت                                                      تمام زندگی بگرفته خویت
دلم پرزد شبی رفت وتو رادید                                                چنان وابسته شد به زلف مویت
مرا ازحال تو وقتی بپرسند                                                      نمی دانند مشتاقان رویت
قرار از بی قراران می برد عشق                                            خصوصاً آنکه می آید بسویت
چنان پر می شود این ظرف احساس                                     که غالب شد براوحال وضویت
 
ومی دانی که زخمی در دلم هست
طمع دارم شفا یابد به بویت

نام ونام خانوادگی: سهیلا حسین نصاری         مدرسه علمیه : فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)
استان: خوزستان                                                 شهرستان: آبادان

بسمه تعالی


شهر خدا
در این حوالی خسته کسی صدایت کرد                  
وازمیان همه تورا هدایت کرد
شبیه موسی عمران دویدی از سرشوق
درون شهر خداعاشقی حکایت کرد
اگر چه حرف تورا کسی نمی فهمد
بیا که چشم خدا غزل عنایت کرد
ببین که سایه ها مثل بید می لرزند
دوباره محفل خورشید تورا حمایت کرد
برای شوق خدا بندگی کافی است
اگر چه عشق خدا تورا کفایت کرد

نام ونام خانوادگی: سهیلا حسین نصاری         مدرسه علمیه : فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)
استان: خوزستان                                                 شهرستان: آبادان

بسمه تعالی

اماما
اماما بی تو عالم سردو خاموش
همه جانها شود بی تو فراموش
تویی آرام جان خلوت من
جهان از پرتوت مدهوش مدهوش


نام ونام خانوادگی: سهیلا حسین نصاری         مدرسه علمیه : فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)
استان: خوزستان                                                 شهرستان: آبادان

گئچیب گونلر گلیب ام المصائب                                     چاتب کرب و بلایه خواهرآغلار

چاتاندا قافله قبر حسینه                                             قوجاقلار قبری زینب  یکسر آغلار

دییر قارداش اویان باش سیز شهیدیم                        سیزلدار زینب اوخشار گویلر آغلار

حسین جان گونلرم  سن سیز گئچردی                     نه گچماخدان گوزوم تا محشر آغلار

باشم آق ، بل بوکولموش دیده گریان                            بو حاله دوشمن آغلار لشگر آغلار

حسین اوچ یاش قیزین ویرانه لرده                             ورب جان زینبِ غم پرور آغلار

حسین ، سجاده بیر کس سو ورنده                             سنین عطشان لیغین یاد ایلر آغلار

سوزومدن ، عفتمدن ، غیرتمدن                                شراب مستی یزید کافر آغلار

منم حیدر قیزی زهرا بالاسی                                    تولدا غمیمدن مادر آغلار

بویوردو شهریار اوز دفترینده                                  بیلرسن اهل بیته کیم لر آغلار

«یازاندا آل طاها نوحه سین من                                قلم گوردوم سیلدار دفتر آغلار»

نام و نام خانوادگی : هاجر رضایی

استان کردستان

شهرستان قروه – شهر سریش آباد

حوزه علمیه خواهران حضرت زینب کبری (س)

بسمه تعالی

دریا به چشمان تو قامت بسته اینجا

دریا به چشمان تو قامت بسته اینجا                              خشکیده لبهایت به یمن ظهر فردا

اینجا حماسه از غرورت قصه دارد                                    آب فرات  از شرم فرقت غصه دارد

اینجا شبستان دو چشمت پر ز آه  است                         چشمان تو در حسرت عشقت به راه است

اینجا همه در حسرت سبز قنوتت                                  شمشیرها دل می دهند بر آن سکوتت

اینجا زمین خونین شد از چشمان اکبر                            قدقامتت رنگین شد از هجران اصغر

اینجا عطش معنی ندارد در  رکوعت                              تکبیرها گریان شد از شرم خضوعت

اینجا کمر خم می شود از هجر سقا                                خورشید در غم می شود از سوگ زهرا

اینجا  بیابان هم هوای ناله دارد                                        این نیزه ها شرم از گل آلاله دارد

زینب اسیر دل شده الله اکبر                                             چشمش به ماتم پر شده از سوگ اصغر

اینجا سه ساله دختری در پیچ و تاب است                        گویی هوای قلب او یک عشق ناب است

اینجا به دامان عزیزت می نهی سر                                  با های و هوی گریه هایش می کشی پر

اینجا رقیه از فراقت غصه دارد                                           زینب به بالینش هوای زجه دارد

گویی صدای آخر او می رسد گوش                                  از زخم و از خون جگر دل برده از هوش

این وادی غربت هوای گریه دارد                                       گویی که هفتاد و دو تن آلاله دارد

نام و نام خانوادگی : مهرنوش خدری           استان همدان  - شهرستان نهاوند           مدرسه علمیه معصومه نهاوند

یالله…

             *  بسم رب الحسین ، بحق الحسین ، اشفع صدرالحسین ، بحق الحسین…

این سرآغاز شعرمن باشد

یتوکل بحق خدای حسین

کمترازآنم که بخواهم من

وصفی کنم ازمقام حسین                                       

در حق فهم خود سخنی

تقدیم کنم به پیشگاه حسین                                 قصه ی خلقت و عالم ما

                                                              داستان گندم وراندن ما

                                                              این افول آدم روی زمین       

                                                              این رانده شدن از درگاه بی همتا

                                                              این ندامت آدم ازکرده ی خود

                                                              در مقابل ، کلام او به خدا

که توخود از دلم با خبری

می شود ازگناه من گذری

کلماتی خدا به او آموخت

ذکر پنج تن را به لبانش دوخت

رو به آسمان خدای احد

یا حمید و به حق محمد

                                                             منتظر ماندوهیچ نشنید                                                                              

                                                             یاعالی و بحق علی را دید

                                                             رو به آسمان وخدای جلی

                                                           یا عالی و بحق علی

                                                           منتظرماند و گوش ، تیز ندا

                                                           تا مگربشنود سخنش الله

خواندفاطرالسماواتی

بحق فاطمه عنایاتی

روبه آسمان کردومنتظر ماند

دلش ناگه ذکر دیگرخواند

یا محسن وبحق حسن

رحم کن ، توبه ام بپسند

                                                         رو به آسمان کرد و دلش در تاب

                                                         بغض در گلو و چشم پر آب

                                                         آخرین ذکری که برایش ماند

                                                         با تمام وجود این را خواند

                                                         یا غیاث المستغیثی

                                                         بحق حسین حالم بین

تا که نام حسین را او برد

مهربخشش سریع به نامش خورد

بس برای بشر همین که خدا

به حسین بخشید آدم را                      سند هردو عالم الله

                                                      حک نمودند به اسم ثارالله…

                            *  شاعر : وحیده زرین کلاه (رها90)  *

تا تو را بینم       غم نبینم من        از غمت آقا         من غریبم من 2                                                 

شادی زهرا      قلب ما را کند2    سرزمین کربلا جان ما را کند2             من غریبم من 4                   

آقایم آقای من 2     خواهرت زینب تو   داره از دست میره وای 2           تا که برگردی به خیمه                              

 علی اصغر کجاست     ربابت داره میگه بچه ام اصغر کجاست    من غریبم من2            

 رقیه من غریبم به خدا   بگیر دستم که من برات بمیرم به خدا          من غریبم من4

سرت روی نیزه   داره میگه خدا   آخرت زینب تو      از دست میره خدا          من غریبم من 2                              

بی بی زینب من به خدا می خوام     بابا بیادو دستمو بگیره    برام بخونه لالایی لالا2                                     

بی بی زینب بابا می خوام      برو بهش بگو     من تنهای تنها 2            من غریبم من 4                                   

افسانه ملاشاهی طلبه پایه اول حوزه علمیه زینبیه شهرستان زهک                                                  

کربلا آمیزه ی کرب وبلاست           شاهد دردها و غم هایش خداست

 کربلا میدان آزمونی عظیم              بزمی از خون دربرآبی به پاست

 کربلا یعنی که عظمی بیعتی          سستی بیعت کنان هم از خطاست

کربلا یعنی شکست وعده ها             گویید!آخرخلف وعده از جفاست

 کربلا یعنی در ارض،وعده گاه         جای بیعت وای کنون جنگی به پاست

 کربلا جای پذیرایی ببین              بزم خون نزد فرات اکنون به پاست

کربلا یعنی رشادت یک به یک             وعده دیدار حق در کربلاست

کربلا یعنی که میزبان در سرور          لیک مهمان است که درگیر بلاست

 کربلا یعنی که بیماری حزین           دست وپا زنجیر اسیر اشقیاست 

 کربلا یعنی که زینب دختر شیر خدا      اینک اوبی هیچ محرم در بر نامحرم هاست

 کربلا یعنی سه ساله دختری              خواهشش،تنها جفاوسیلی جمع عداست   

 کربلا یعنی جواب شیر خواره کودکی      تیر کین برحنجرش  از سوی اکبر اشقیاست

 کربلا یعنی  سکوتی !کس نمی گویدچرا       طفل کشتن در همه ادیان به مانند خطاست

کربلا یعنی که با لب های خشک            ساقی  لب تشنه با مشک  رهسپار آبهاست

کربلا یعنی که ساقی و حرم در انتظار                گرچه دستانش کنار مشک واز تن هم جداست

کربلا وارباً ارباً پیکری                    چون که او یادآور ختم رسل ،یار خداست

کربلا یعنی که از جورو جفا            در پی گوشواره،گوش ازسر جداست

کربلایعنی که خصمی  در پی  انگشتری      پس بگو اکنون چرا انگشت از دستش جداست

کربلا یعنی سری از تن جدا                اینک او بر نیزه و مهمان شهر وکوچه هاست  

کربلایعنی که طفلان یتیم                  در پی آن ها لشکرها به پاست

کربلا یعنی مقدس پیکران                خفته ،اندر خاک وسرهاشان جداست 

کربلا یعنی که اجسادی سه روز         بی کفن در خاک وخونهایی رهاست

کربلا یعنی که جسمی برزمین           لیک سربرنیزه اندر ،شهرهاست

کربلا یعنی که دلها غرق خون         چون که مردی نیست ،تنها طفل و زن در خیمه هاست

کربلا یعنی که بیماری درون خیمه ای      هرطرف آتش ولی تنها پناه او خداست

کربلا یعنی که زینب یکه وتنها پرستاری غریب        اوهم آخردر پی اطفال سرگردان به هر سویی رهاست

کربلا یعنی وجودی داغدار لاله ها               گرچه خم شدقامتی اما نماز شب به پاست

کربلایعنی سرهایی فزون بر نیزه لیک         پشت آن سرها اسیران به زنجیر جفاست

کربلا   یعنی تورا گویند کافر خارج از دین      کس نگوید ای لعینان کافر از قران جداست  

کربلا یعنی که تهمت بشنوی از مردم دون        دم نیاری بر،بدانی شاهد وآگاه خداست

کربلا یعنی اسارت رفتن بزم شراب             دیدن چوب ولب خشک  این زجمله داغهاست

کربلا یعنی بچرخانند تورا از شهرها           گرچه هرپست وشریف نیز شاهد این ماجراست

کربلا یعنی زهر پست وشریف و هر کجا                     طعنه هارا بشنوی هرچند دانی که خطاست

کربلا یعنی جفاهایی برون از حدو مرز         شرمشان افزونتر از فرض هزاران داغهاست

کربلا یعنی که عجز وناتوانی عظیم             ازبیان جمله غم هایی که تنها حق گواست

کربلا این عبد ناچیز خدا در روز حشر        چشم او بر لطف سالار وشهید کربلاست   

 مریم گرگیچ  استان سیستان وبلوچستان  مدرسه علمیه زینبیه سلام الله علیها شهرستان زهک  پایه سوم  

لحظه لحظه لحظه دلدادگی است                             اندک اندک موقع مردانگیست
قطره قطره دل شود در یای  خون                              تکه تکه  می کنند مشک عمو
پاره پاره می کننداینجا گلو                                      دانه دانه می کشند بر خاک و خون
قطعه قطعه می  کنند جسم پدر                                چکه چکه  خون از جگر
غصه غصه می خورد اینجا رباب                                 آسه آسه می شود این دل کباب

*************

کربلا یعنی غم و اندوه و حزن                                          کربلا یعنی بلا و آه وکفر
کربلا یعنی که زینب مرد بود                                           کربلا  یعنی که دل پر درد بود
کربلا یعنی که خون و آتش و شرمندگی                            کربلا یعنی حماسه و نبرد وبندگی
کربلا یعنی لب خشک حسین                                         کربلا یعنی غمی بر اهل بیت
کربلا یعنی یه مشک پاره پاره                                          کربلا یعنی نمازی خالصانه
کربلا یعنی جهادی عارفانه                                               کربلا یعنی لب عطشان اصغر
کربلا یعنی جوانی همچو اکبر                                            کربلا یعنی که صبر خواهرانه
کربلا یعنی یه عشق بی بهانه                                          کربلایعنی  همه زیبا بود
این کلام زینب کبری بود                                                  کربلا یعنی سکوت یعنی که غوغا بود
من نمیدانم که آخر کربلا بایدچه خواند ؟        




هنگامه شیخی استان سیستان وبلوچستان مدرسه علمیه زینبیه سلام الله علیها  پایه سوم                                        

  هفتاد دو دل به سمت عباس روان

 انجا که دگر نه دست دارد نه کمان

صد تیر به چشم های خورشید نشست

  تن  پوش سیاه  را به تن  کرد جهان

ژیلا نظری –حوزه علمیه خواهران کوثر آباده

چشمی به راه مانده و قلبی که بی ریاست               اینجا  پراز  تلاوت  رگهای   بی   صداست

از سمت   کوچه های   بهشتی     نیامده                او خود بهشت و روی لبش بوسه  خداست

یک تن   بدون  دست  پر ازعطریاس ناب                   بوی تنش نفس  بکش،  اینجا که  کربلاست

آغاز  تشنگی    لب    دریای      خستگی                چشمش به راه  یک سر از پیکرش جداست

تفسیر   سوره های  خدا  بود   سینه اش                ذکر   لبان خشک  وعطشناک  یا  اخا ست

موج  نگاه   بی   رمق    کودکان   دشت                  سمت فرات و قصد عمو  سوی  نینواست

مشکی پر از امید در اینجاست روی خاک                 خاکی  که  عطر پیرهن   ومهر  کبریا ست

بشنو صدای  دختری  از یک  خرابه شام                  شاید  بهانه   دیدن   بابا   همه    خطاست

بوی  گلاب  و  یاس  می آید   پدر  پدر                      دستان کوچکش سر  بابا ، تنت  کجاست

ژیلا نظری –حوزه علمیه خواهران کوثر آباده

زینب ای بانوی صحرا،کربلا بیمار توست

چشم تبدار رقیه ، شاهد بیدار توست.

خیمه های نیمه سوزان ، جان پناه آخر است

نیزه های قد خمیده ، گو کجا در باور است؟!

زینب ، ای تیر عمود خیمه ها ، بعدِ حسین

با کلام آتشینت، شامیان در شور و شین

زینب ای مردانه همت، در زمین کربلا

زخم هایت بیشمارند در اسیری و بلا

عمه سادات، زینب؛ کو جوانمردان پاک؟!

سر به روی نیزه ها ، آری، بدن ها روی خاک؟!

زینب ،این آب فرات خجلت زده در پیش توست

از لب عطشان اصغر، از همه هم کیش توست.

جن و انس و ملک ، امروز ،در غمت گریان شده

دختر سه ساله مولا ، چرا نالان شده؟!

زینب، آخر با چه رویی شامیان سنگت زدند؟!

آیت رب را ندیدند ، یا همه کور و کَرَند؟!

زینب اینجا بی قراری ها برایت می کنیم ،

و خراب آباد دل را ما سَرایت می کنیم.

خون سرخ شاه دین با نطق تو تابنده است

زینب ، عاشورا به نامت تا ابد پاینده است.



سامره قارداشی،معاون آموزش مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد

ای کودک خاموش من
جان داده ای در آغوش من

کودک معصوم من

ای شهید مظلوم من

خنده زدی در پیش تیر
پیکان مکیدی جای شیر

در پیش چشم چهره ات
لاله گون گردید اندام کوچکت

کودک معصوم من ای شهید مظلوم من
ای علی اصغرم ای علی اصغرم


فاطمه قاسمی مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س)
شهرستان سقز

ازخود گذر کنیم که این خوان آخر است
این انقلاب بیمه عباس و اکبر است
تحریم می کنند که تسلیممان کنند
غافل ازاینکه دل به بلاهاشناوراست
بیم هلاک نیست کسی راکه از ازل
چشم امید او،به خدای پیغمبر است

طاهره پناهزاده استان آذربایجان شرقی
شهرستان جلفا،حوزه علمیه فاطمیه

ای همه هستی تو تفسیر عشق ….

ای می قال و بلا را جرعه نوش ای به بزم عشق پیر می فروش

ای ز پیمانه تو پر پیمانه ها … ای شده میخانه تو خانه ها

عشق جانان مست مستت کرده بود فارق از هستی و هستت کرده بود

تا ابد دین خدا مدیون توست. ….خط آزادی رقم از خون توست

آنکه بی تو عشق بازی می کند کودک است و خانه سازی می کند

عشق بی تو در مثل چون آب جو ….عشق بازی با تو کسب آبروست

عشق بی تو باعث گمراهی است عشق بازی باتو عین الهیست

عاشق تو وقف حفظ مکتب است پس تو را یک عاشق آنهم زینب است

دلبران را پیش دلبر دلبریست …دلبری خود شیوه پیغمبریست

پس ندا آمد که ما دلداده ایم

.دلربایی را به زینب داده ایم

اینکه می گویم من عین مطلب است …شرم شرمنده ز شرم زینب است

یــــــــــــــــــــازینـبـــــــــــــــــــــــــــــ

طاهره پناهی

بَود نیلی نگاه یاس مجنون
حسد بگرفت آن احساس جیحون
نوای بلبل محزون این یاس
شود فریاد درفردای احساس
نگاه نیایش رنگ فلق داشت
حقایق را به عمه عرضه می داشت
نوای نیلی نی را شنیدم
شقایقها درآن گودال دیدم
شقایقها همه رنگین خون اند
وظلم هم محو جنون اند
حقیقت حس نمودم ظلمانه
ولی ماند این زمین ازآن زمانه
نشاندن بر دلم رنج زمانه
وسهم بود تاول ،تازیانه
حصاروحسرتی دیم دراین دیر
که راه کعبه پرسیدم ازاین غیر
سر خورشید را برنیزه بستند
به فکرخویش ازاهل الستند
نی ونویشی نمودندمغرضانه
وغافل گشتنداز رازشبانه
خیال خام خود من خرد بودم
وظلم ،بغض ها از یاد بردم
طبق را چون کنارمن نهادند
می وصل خدا را هدیه دادند
وگفت،گفت تااو شد روانه
به رضوان الهی عاشقانه
رها شد آن شهیده،نوردیده
رها شدازجهانی بغض وکینه

زهره میراحمدی

بسم الله الرحمن الرحیم

به قربان دو دستت ای برادر                 چه شد خواندی مرا تو ای برادر

تو فرزند عزیز مام عشقی                    ز حیدر فاطمه مرغان عشقی

مرا مادر کنیز فاطمه است نام               کسی کو نوکر تو کرده اند نام

دقیقی پیش مادر آمد اینجا                  سرم بالین گرفت آری همین جا

بگفت مادر حسین در انتظار است         بخوان او را برادر بیقرار است

کنون شرمنده از روی ربابم                   برای طفل تو من دل کبابم

مرا در خیمه ها جان برادر                     مبر شرمنده ام از روی اصغر

مینا محمدباقری

 استان تهران، شهرستان ری مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم علیه السلام

سلامــی پـاک بر مـاه محـرم بـه اسـرار الـهـی گشتــه محــرم
درآن اوج عطش فرمود امامم حسیـن بــن علــی مـولای عـالـم
الا ای اهل عالـم هوش باشیـد چرا بـر ظلـمـهـا خاموش بـاشیـد
تباهی قسمت اهـل زمان است اگر عِـرق جهـان بـا بـاطـلان است
مدارا کـرد با فضـل وکرامـت بـرآن نـامـردمـــان بـی کفـایــت
گهی پیغـام دادگـه با اشـارت نـه پیـغـامـی شنیـدن نـه اشـارت
به مـال انـدکـی تاکیـد کردنـد بـه راه فـاطـمـی تـردیـد کــردنـد
زنـادانـی زبانـه زد شــرارت شـکستـن حــرمت اهــل دیــانـت
وباغ فاطمی یک آن خزان شد زخون اصغـرش آتشفشـان شــد
همه جـن وملک آیند بـه افغان حسیـن بـن علــی آیـد بـه میـدان
به تزویروریاچون فتنه کردند بـه دریـای فضیلت حمــلـه کردنـد
یکـی تیـر بـلا بـراورهـا کـرد یکی خنجـر به جنجـر آشنــا کـرد
زمیـن کـربـلا لـرزیـد یـکبـار فــرات بـی نـوا نـالیــد صـدبـــار
وایـنــک زینـب زهـرا بیـایــد چـو یـار مهـربان یــاری نمــایــد
زنـان و کـودکـان گـرد دل او وتـیــمــار ومــودت حـاصــل او
گل نیــلوفـر وگلبـوتــه یـاس چسان پرپر شده درفصل احساس

از: زهره بیگم میراحمدی از استان گلستان شهرستان گرگان«مدرسه علمیه الزهرا(س)»

ای آب فرات از کجا می آیی؟

ناصاف ولی چه باصفا می آیی

خود را نرساندی به لب خشک حسین

دیگر به چه رو به کربلا می آیی؟

محب الزهرا

خواهید بسوی دوست پرواز کنید

یا زندگی دوباره آغاز کنید

یک پنجره ازاتاق تنهایی تان

هرصبح به سمت کربلا بازکنید

محب الزهرا

عالم همه قطره اند و دریاست حسین

خوبان همه بنده اند ومولاست حسین

ترسم که شفاعت کند قاتل خویش روز جزا

ازبس که کرم دارد آقاست حسین

محب الزهرا

جهان وابسته ی جان حسین است

سپاه دل به فرمان حسین است

تمام افتخار و عزت ما

زخون پاک و جوشان حسین است

محب الزهرا

دل عاشق سر و سامان ندارد

جدایی از حسین امکان ندارد

محب الزهرا

دلش پرجوش وجانش پر شرر بود

مروت پیش او افکنده سر بود

برای بوسه بر لب های عباس

فرات از حلق اصغر تشنه تر بود

محب الزهرا

هرکه شداز سراخلاص عزادار حسین

نام او ثبت نمایند به طومار حسین

ای خوش آن کس که حسینی شد واز روی خلوص

پیروی کرد در اندیشه و افکار حسین

محب الزهرا

دیباچه عشق و عاشقی بازشود

دلها همه آماده پرواز شود

با بوی محرم الحرام توحسین

ایام عزا و غصه آغاز شود

محب الزهرا

درمحرم قلب سوزان می خرند

درمحرم چشم گریان می خرند

درمحرم هرکه شد محرم به دوست

عطر بوی کربلا در قلب اوست

محب الزهرا

قیامت بی حسین غوغا ندارد

شفاعت بی حسین معنا ندارد

حسینی باش که در محشر نگویند

چرا پرونده ات امضا ندارد

محب الزهرا

سکینه فرزانه گیلارلو، حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج)شهرستان گرمی، استان اردبیل